چرا سایت‌های بزرگ با جاوا تولید نمی‌شوند؟
در دنیای تولیدکننده
نرمافزارهای کاربردی تحت وب با جاوا، همیشه سوال فوق به عنوان یک پارادوکس مطرح
بوده است.
در مجموعه مقالات نرمافزارهای کاربردی (Enterprise application) که
در شماره‌های گذشته به آن پرداخته شده، تعریف جامعی از این گونه نرم‌افزارها و
دلایل مناسب بودن مجموعه تکنولوژی‌های جاوا برای آن عنوان شده است.
در اینجا
نگاهی خاص به وب‌سایت‌های بزرگ همچون Flicker، YouTube، Wikipedia و حتی گوگل
خواهیم داشت. در مورد سایت‌های بزرگ وب، نکته‌ای که در نظر اول جلب توجه می‌کند،
تعداد بالای کاربران آنها در سطح جهان و نیز میزان مراجعه بالای کاربران به
قسمت‌های مختلف آن سایت‌ها می‌باشد.
شاید حجم بسیار بالای پهنای باند و
ذخیره‌سازی اطلاعات، به خصوص در مواردی که نوع کار سایت مرتبط با داده‌های چند
رسانه‌ای همانند ویدئو یا تصویر است مشخصه اصلی آنها باشد.
با یک حساب سرانگشتی
می‌توان حجم بسیار بالای درخواست‌های ارسال شده به گوگل آن هم فقط برای جست‌وجو در
طول یک روز کاری را با توجه به مصرف متوسط یک کاربر و تعداد کاربران جست‌وجوی گوگل
در جهان حساب نمود! حقیقت این است که اگر چه یکی از اصول اولیه طراحی معماری در
نرمافزارهای کاربردی تحت وب تعداد بالای کاربران هم‌زمان بوده است، اما
وب‌سایت‌های بزرگ در طبقه‌بندی دیگری از لحاظ تعداد کاربران و حجم تبادل اطلاعات و
صدالبته عملیات مالی اداری مرتبط با نوع کسب‌وکار خود قرار می‌گیرند.
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.
